Joepieeeee

Oooo, dit móet ik even kwijt. Ik heb het gedaan!!!!! Ik heb kennis gemaakt met de Grote Hond! Gisteravond kwamen we hem weer tegen. Ik zag hem al van veraf en ik ging meteen zitten. Ik vond het zó spannend! Maar eigenlijk ging het helemaal vanzelf: vrouwtje ging als eerste naar hem toe om hem aan haar hand te laten snuffelen. Dapper vrouwtje. Ik weet dat ze een beetje bang is voor grote honden. En toen ging het bij mij ook helemaal vanzelf. We hebben een tijdje aan elkaar staan snuffelen en er was meteen een klik ….... díe klik.

Ooooh, hij is zo... zo... knap, zo groot en héél sterk. Hij heet Max en komt uit Duitsland en is herder. Oooooh, wat romantisch: ik droom ervan om samen in het gras te liggen waken over de schaapjes en dan af en toe even naar elkaar te kijken en te neuzen (bloosbloos)........ zucht. Er is wel een probleem: hij is veel ouder dan ik. Hij is al 8 maanden. Maar in deze tijd hoeft dat geen probleem te zijn toch? Of wel? Ik weet niet wat baasje en vrouwtje ervan vinden. Vrouwtje is wel op de hoogte natuurlijk, maar ze hield zich nogal op de vlakte. Herder zijn is natuurlijk niet heel chique en hij zal ook niet veel voer kunnen bemachtigen als hij de hele dag op de schapen moet letten. Mij kan dat niets schelen hoor. Ik ben niet zo op status. En ik wil best genoegen nemen met wat minder eten enzo. Liefde is toch het allerbelangrijkste? Ik wil het baasje en vrouwtje natuurlijk graag naar de zin maken, maar een hond moet op een gegeven moment ook haar eigen weg inslaan. Ooooooh, ik kan niet wachten tot ik hem weer zie. Ik ga maar eens op zoek naar de borstel die vrouwtje gebruikt voor mijn vacht.  

Inspectie van de fundamenten van mijn nieuwe huis. Ziet er puik uit hoor; ik schat jaren '50, dus degelijk.

dat zand gaat er zometeen weer af hoor

Zo, dat is weer schoon. Hm, water is toch iets veelzijdiger dan ik dacht. Ga ik binnenkort verder onderzoeken.