Hulphond

Hoewel ik niet ben opgeleid als hulphond, verdien ik toch mijn sporen met mijn verdiensten voor de mens. Ga maar eens na: ik moet minimaal 4 maal per dag worden uitgelaten. Dat bezorgt mijn baasje en vrouwtje een stalen conditie. Ze zijn allebei te zwaar, dus ze kunnen de beweging goed gebruiken. Zonder mij zouden ze er echt niet uit gaan hoor als het zo koud is of als het regent, waait of sneeuwt. En dan heb je nog de sociale contacten die ze opdoen door dagelijks naar het renveldje met de andere honden te gaan. Baasje vermaakt zich volgens mij net zo goed als ik met de andere baasjes. En dan heb ik het nog niet eens over de activiteiten die vrouwtje moet ondernemen voor mijn eten. Dat is pure hersengymnastiek, want alles moet wel in balans zijn wat ik krijg. Ook komen ze er zo nog eens uit met jagen voor mij. En het spelen met mij houdt ze jong. En natuurlijk het schoonhouden van het huis. Ik verlies nogal wat haar en ook regelmatig zand. En dat moet allemaal schoongemaakt worden. Ja, ik houd ze wel bezig en dat is goed voor ze. En uiteraard zorg ik ook voor de nodige affectie, wat ook weer goed is voor het menselijk welbevinden. Wisten jullie dat hondenbezitters minder vaak naar de huisarts gaan? Ze zijn gewoon minder vaak ziek en ze worden ook ouder. Zo zien jullie maar weer: ik verdien mijn kostje echt wel. En het is goede kost hoor. Vanmorgen is vrouwtje weer naar de markt geweest voor mijn zaterdagsvisjes. Ik heb makreel geroken en ik weet zeker dat die niet in de vriezer verdwijnt. Mjammieeeee, ik kan niet wachten tot het vier uur is.

Poot Lady

Hier dan nog wat foto's van mijn snuitbandje. Hij zit achter mijn bek, dus die kan ik nog prima openkrijgen voor  lekkertjes onderweg of mooie takken