Fietsen en meer

Vrouwtje heeft wat nieuws bedacht. Of eigenlijk de dochter van vrouwtje: fietsen met mij. Zij gaat dan fietsen en ik draaf ernaast. En dat kan ik goed! Ik blijf er netjes naast lopen. Op een keer na dat ik voor de fiets langs naar de andere kant rende omdat ik een andere hond zag. Gelukkig kon vrouwtje meteen stoppen en is ze niet gevallen. We doen dat nou elke avond zodat ik een wat betere conditie krijg, want ik loop meteen al te hijgen. En dat rennen is niet alleen goed voor mijn conditie; het doet natuurlijk ook het nodige voor mijn figuur. Hoewel ik nog niet loops ben geweest, kijken de mannetjes toch wel naar me en ik wil er dan natuurlijk goed uitzien.

Verder mag ik niet meer loslopen. Ik kom niet meer naar ze toe als ze me roepen. Ik weet ook niet waarom ik dat niet doe, maar het is zo lekker om los te lopen; ik heb dan zo veel leuke dingen te doen. Maar dat kan dus niet meer. Ze oefenen het komen nu met een heel lang touw en een bal. Dat vind ik wel erg leuk en ik kom de bal aldoor brengen als ze me roepen en ik krijg dan wat lekkers. Nou, ik vind het niet leuk hoor, want we gaan ook niet meer naar het hondenveldje. Is het nou zo erg dat ik niet kom als ze roepen? Ik hoef toch niet alles te doen wat zíj willen? Ik ben een zelfstandige hond hoor.

Poot Lady.