Loslopen

We hebben een nieuwe wandelroute ontdekt. Vanaf de universiteit (jullie weten wel met die mooie vijvers) naar het park loopt een pad waar geen auto’s of fietsers komen. En daar mogen honden loslopen. Wauw! We zijn daar nu al een paar keer geweest en ik vermaak me er prima. Er loopt ook water langs, dus dat is helemaal geweldig. Gisteren waren we daar ook weer en er waren onderweg ook nog hondjes waar ik mee gespeeld heb. Fijn hoor zo’n stuk waar honden los mogen lopen. Dat mag bijna nergens. Flauw he? Ik snap ook niet waarom dat is: mensen zonder hond lopen toch ook gewoon los? Maar misschien heeft het ermee te maken dat we zo graag tegen andere mensen opspringen? Het schijnt dat niet iedereen dat zo leuk vindt. Baasje en vrouwtje doen altijd heel zenuwachtig als ik losloop en er komt iemand aan. Waarom is dat toch dat mensen dat toch zo erg vinden. Ik snap er helemaal niks van. Ik ben gewoon beleefd en wil die mensen begroeten.

Ze hebben gisteren ook nog wat foto’s van mij gemaakt tijdens de wandeling en tijdens het spelen op het renveldje ‘s morgens. Ik ben toch wel een knappe hond he?

Ik ben degene die half op de grond ligt. Die ander is River, mijn grote vriendin

Ik ben hier wel een beetje vies

Poot Lady