Puberteit

Het werd weer eens hoog tijd voor een berichtje. En omdat vrouwtje morgen aan haar andere hand geopereerd wordt, zal ze een tijdje moeite hebben met typen. Dus heb ik haar maar even gepushed.

Ik word nu al een aardig grote hond. Mijn puppyvergunning is nu helemaal verlopen, want ik ben vandaag 5 maanden oud. Zo goed als volwassen dus. Ik zou in mijn puberteit zitten, maar daar merk ik niets van hoor. Ik luister over het algemeen goed naar commando’s als: zit, af, kom en naast. Die laatste twee zijn voornamelijk voor buiten en tja...... dan heb ik veel belangrijker dingen om me om te bekommeren. Dus dan luister ik niet zo goed. Zoals die zandbergen bij ons in de buurt bijvoorbeeld. Die zijn zó geweldig! Je kunt daar van alles mee: in graven, in rollen, kluiten uit happen. Joepieeeee. En dan liggen er ook nog heel veel takken in. Van die hele oude, waar je zo lekker op kunt knagen. Die wil ik dan altijd meenemen naar huis. Soms draag ik ze een heel eind mee, ook al zijn ze nog zo moeilijk, met van allemaal die zijtakken eraan. Geweldig vind ik dat. Vrouwtje moet altijd lachen als ik met zoiets loop. Ik weet ook niet waarom. Maar van al dat zand word ik wel heel vies en ik heb ze al horen praten over een bad, toen ik ze eens stiekem afluisterde. Nou, ik weet niet of ik dat wel leuk vind hoor. Ik ben dol op water, maar een bad.... nee dat weet ik niet. We zullen zien. Ik vind het ook niet erg om niet helemaal wit te zijn hoor. 

Verder ben ik best een rustige hond. Ik lig overdag veel te slapen of zomaar wat te luieren. Lekker is dat. Ik mol ook helemaal niks als ik even alleen thuis ben. Dan pas ik op het huis zullen we maar zeggen. En ‘s nachts slaap ik nu in de woonkamer; ik maak dan ook helemaal niks kapot. Goed van mij he?

O ja, en vorige week heb ik de krant uit de gang gehaald en naar baasje gebracht. Hij was nog helemaal heel. Ik vind mijzelf een erg knappe hond.

Poot, Lady