Nou já zeg!

Ze hebben weer wat nieuws om mij helemaal gek te maken, die lui.

Het begon allemaal afgelopen weekend. Tijdens mijn ochtendwandeling met vrouwtje kwam ik wat leuks tegen. Een dingetje wat mooi glom en ook nog lekker in mijn bek voelde. Het maakte zo’n leuk geluid en kletterde tegen mijn tanden. Maar vrouwtje pakte het uit mijn bek. Ze zei dat het glas was en dat ik het niet mocht hebben. Nou ja zeg! Ik bepaal zelf wel wat ik in mijn bek neem! Maar gelukkig had ik nog iets in mijn bek en toen ze dat ook wilde afpakken, slikte ik het gauw door. Vrouwtje was helemaal in paniek: we gingen gauw naar huis en ze ging de dierenarts bellen. Daarna kreeg ik wel een lekkere duif. De dagen daarop zat vrouwtje in mijn drolletjes te roeren tot ze een steentje vond. Toen werd alles weer normaal. Nou ja, normaal.... Ik mocht niets meer oppakken van de straat. Wat zullen we nou toch krijgen, bah. Wat denken ze wel die mensen. Ik weet heel goed wat ik oppak hoor. Alleen maar leuke dingen of dingen die lekker ruiken. Maar dat mag dus niet meer. En deze week kreeg ik met de post een pakje. Tenminste, ik dacht dat het voor mij was. Een fazant! Oooooh. Maar ik krijg hem steeds alleen maar als we gaan wandelen. Dan mag ik hem in mijn bek houden. Maar die mensen snappen er niets van. Dan wil ik natuurlijk niet meer wandelen. Dan wil ik alleen maar in de tuin liggen en dat ding uit elkaar halen. Hij ruikt heerlijk. Maar ze zeggen dat het een dummy is en alleen om mee in mijn bek te lopen. Ja, wat is daar nou voor lol aan. Ik houd hem natuurlijk wel goed vast tijdens het wandelen, maar ik wil alleen maar snel naar huis dus om hem op te  eten. Maar nee hoor, als we weer bij huis komen, moet ik hem afgeven! Nou, zeg. Daar hebben jullie ook vast niet van terug. En ik doe dat natuurlijk niet. Ik houd hem goed vast. Hij is toch voor mij! Maar dan trekken ze mijn bek open en halen hem er gewoon uit. Bah! En dan krijg ik zo'n stom stuk gedroogde long. Hm, toch wel lekker, maar het haalt het niet bij fazant. Maar gisteren met het wandelen met een van de kinderen heb ik ontdekt dat hij niet echt is. Ik mocht loslopen en ging natuurlijk meteen met dat ding bezig. Toen heb ik dat ontdekt. Ik heb hem meteen laten liggen. Wat een nepperd. Maar later met vrouwtje, nam ik hem toch maar weer in mijn bek toen we gingen wandelen. Je weet maar nooit he?

Poot Lady